Παρουσίαση Sea of Thieves – Μια Καλή Ιδέα Που Ναυάγησε

Το Sea of Thieves είναι το παιχνίδι που περιμέναμε από τότε που αρχίσαμε να παίζουμε video games. Μάλιστα, είναι απορίας άξιο το γιατί δεν σκέφτηκε κανείς άλλος μέχρι τώρα να σχεδιάσει ένα MMO με πειρατές. Μετά από αρκετό καιρό στη φάση του beta, το παιχνίδι είναι πλέον διαθέσιμο για Xbox One και PC. Στην τιμή όμως των 60 ευρώ, αξίζει όντως τα χρήματά και τον χρόνο μας;

Στο Sea of Thieves δεν υπάρχουν classes, φυλές, ή άλλες επιλογές που συναντάμε συνήθως σε RPG παιχνίδια. Υπάρχει μόνο ένας ρόλος που μπορούμε να έχουμε. Αυτός του πειρατή.

Η ιδέα του παιχνιδιού είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη και έξυπνη. Από παιδιά, παίζαμε τους πειρατές, ντυνόμασταν πειρατές τις απόκριες, βλέπαμε ταινίες με πειρατές. Ήταν καιρός να εμφανιστεί και κάποιο MMO με την ίδια θεματολογία.

Το παιχνίδι σχεδιάστηκε από τη Rare, γνωστή για την αγαπημένη σειρά Donkey Kong στο Super Nintento. Η Rare, τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε με διάφορα projects που είχαν να κάνουν με το Kinect του Xbox, χωρίς βέβαια ιδιαίτερη επιτυχία.

Από τη Nintento, λοιπόν, στο Xbox και σε ένα Microsoft-exclusive παιχνίδι, με πολλές προσδοκίες από τους gamers.

Λίγο η έλλειψη κάποιου αξιόλογου MMO εκτός του World of Warcraft, λίγο η προβολή από γνωστούς streamers όπως ο Shroud και ο AdmiralBulldog, περιμέναμε κάτι φρέσκο και ενδιαφέρον από το Sea of Thieves.

Τα προβλήματα ξεκινάνε από το μενού

Μπαίνοντας στο παιχνίδι, αφού περάσουμε το λογότυπο της Rare που μας γεμίζει αναμνήσεις, εμφανίζεται το αρχικό μενού.

Εκεί, αρχικά καθορίζουμε την εμφάνιση του πειρατή μας. Στη συνέχεια μπορούμε να επιλέξουμε αν θα “σαλπάρουμε” μαζί με φίλους ή μόνοι μας.

Και κάπου εδώ ξεκινάνε τα προβλήματα. Θα πίστευε κανείς ότι ένα παιχνίδι που μόλις βγήκε από τη φάση του beta και κοστίζει 60 ευρώ, θα είχε τουλάχιστον ένα λειτουργικό μενού. Από ότι φαίνεται, η Rare δεν έχει την ίδια άποψη.

Λόγω κάποιου bug ή άλλων προβλημάτων στο παιχνίδι, οι προσπάθειές μου να κάνω invite τους φίλους σε “party” πέφτανε στον κενό. Τα αλλεπάλληλα restart του παιχνιδιού ή τα reboot του υπολογιστή, αντί να βοηθήσουν, προκαλούσαν περαιτέρω εκνευρισμό.

Τελικά, μετά από ένα google search, εμφανίστηκαν διάφορα σχόλια στο reddit και στα φόρουμ της Rare από άτομα που αντιμετώπιζαν το ίδιο πρόβλημα. Η λύση βρέθηκε, άλλα μας πήρε περίπου 15 λεπτά. Αν δεν ήμουν εξοικειωμένος με το να χρησιμοποιώ το google για να λύνω τέτοια προβλήματα, πιθανότατα θα προσπαθούσα ακόμα.

Gameplay

Αφήνοντας στην άκρη τον εκνευρισμό και τα προβλήματα στην διαδικασία του invite, περνάμε στο gameplay. Αρχικά εμφανιζόμαστε σε ένα bar, περιτριγυρισμένοι από διάφορους NPCs.

Το παιχνίδι δεν μας καθοδηγεί για το πως να ξεκινήσουμε. Δεν υπάρχει κάποιο tutorial, συμβουλές, ή κάποιος χάρτης. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι δεν μας πήρε πολλή ώρα για να εγκλιματίστουμε με το περιβάλλον.

Πιθανόν να έπαιξε ρόλο το ότι είχαμε κάποια ιδέα για το παιχνίδι από διάφορα streams και youtube βίντεο. Βέβαια, οποιοσδήποτε με βασική εμπειρία σε RPG παιχνίδια, μπαίνει γρήγορα στο νόημα.

Αφού μιλήσουμε με τους NPCs για να πάρουμε τα πρώτα μας quests, μπαίνουμε στο πλοίο μας. Και εδώ δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης, όμως δεν απαιτούνται και ιδιαίτερες γνώσεις ιστιοπλοΐας.

Κατεβάζουμε τα πανιά, σηκώνουμε την άγκυρα, και ξεκινάμε για τις περιπέτειές μας. Η θάλασσα και γενικότερα η πλεύση με την γαλέρα ή την φρεγάτα μας είναι αδιαμφισβήτητα το καλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού.

Το πλοίο φαίνεται να ανταποκρίνεται πλήρως στις εντολές μας, είτε με το τιμόνι, είτε με τα πανιά. Από άποψη ρεαλισμού, βέβαια, μπορούμε να βρούμε κάποια θεματάκια.

Δεν έχω κάνει ιστιοπλοΐα, όμως είμαι σίγουρος ότι όταν ένα πλοίο κινείται με μεγάλη ταχύτητα, δεν σταματάει μέσα σε 2 δευτερόλεπτα μόλις ρίξει την άγκυρα. Οι σχεδιαστές του Sea of Thieves βέβαια φαίνεται να μην συμμερίζονται την άποψή μου.

Ορισμένες φορές, η άγκυρα μπορεί να λειτουργήσει σαν χειρόφρενο αυτοκινήτου, κάνοντάς μας να νιώθουμε ότι παίζουμε κάποιο mod του Need for Speed.

Μικρό όμως το κακό, μιας και το παιχνίδι δεν λέγεται “Sail Simulator”, και η όλη “arcady” αίσθηση είναι αρκετά διασκεδαστική.

Σπασμένες διόπτρες και… καριοφίλια

Περνώντας στα όπλα και στο σύστημα μάχης του παιχνιδιού, δεν μπορούμε να πούμε ότι μείναμε εντυπωσιασμένοι. Το Sea of Thieves διαθέτει τρία όπλα. Ένα flintlock – ελληνιστί καριοφίλι – ένα shotgun και ένα “sniper” με σπασμένη διόπτρα.

Επιπλέον, έχουμε στη διάθεσή μας και ένα ξίφος. Σίγουρα δεν περιμέναμε AK-47, P250, και άλλα σύγχρονα όπλα, καθώς μιλάμε για ένα παιχνίδι με πειρατές, και όχι για το PUBG. Όμως σίγουρα θα μπορούσε να υπάρχει μια πιο μεγάλη ποικιλία, τουλάχιστον στα ξίφη.

Όσων αφορά τον χειρισμό, και εδώ δεν λείπει το arcade στοιχείο, κάτι που δεν είναι απαραίτητα αρνητικό. Είπαμε, το παιχνίδι δεν είναι κάποιο simulator. Για τον “χαρακτήρα” του Sea of Thieves, ο χειρισμός είναι αρκετά ικανοποιητικός.

Γραφικά

Η Rare έχει καταφέρει κάτι πολύ ιδιαίτερο στον τομέα των γραφικών. Ενώ όλο το παιχνίδι με το “καρτουνίστικο” ύφος του μοιάζει να είναι βγαλμένο από κάποια ταινία της Pixar, το νερό της θάλασσας είναι απρόσμενα ρεαλιστικό.

Ιδιαίτερα όταν βρίσκεσαι στο πλοίο, η θάλασσα και τα κύματα προσφέρουν μια περιέργη αίσθηση γαλήνης και ικανοποίησης Ακόμα και στοιχεία όπως μια καταιγίδα ή η βροχή είναι άψογα σχεδιασμένα.

Από εκεί και πέρα, έχουμε ένα κάπως απλοϊκό σχεδιασμό των χαρακτήρων και των NPCs, χωρίς ιδιαίτερες λεπτομέρειες. Όμως, αν δεν έχετε πρόβλημα με την “καρτουνίστικη” αισθητική, είναι αρκετά ευχάριστο στο μάτι και χωρίς να κουράζει.

Τα υπόλοιπα στοιχεία, όπως κτίρια, δέντρα, και αντικείμενα, κινούνται στο ίδιο μοτίβο. Σε γενικές γραμμές, μείναμε ευχαριστημένοι από τα γραφικά, και σίγουρα προσθέτουν έναν διαφορετικό χαρακτήρα στο παιχνίδι.

Περιεχόμενο

Από ένα πολυδιαφημισμένο MMO-RPG που κοστίζει 60 ευρώ, περιμένουμε τουλάχιστον μερικά ενδιαφέροντα quests. Ίσως κάποια επική ιστορία, που θα ξεδιπλωνόταν σιγά σιγά όσο παίζουμε το παιχνίδι.

Τουλάχιστον θα περιμέναμε PvP με νόημα και με κάποιου είδους επιβράβευση. Δυστυχώς, το Sea of Thieves δεν προσφέρει τίποτα από τα παραπάνω.

Το παιχνίδι δεν διαθέτει καμία απολύτως ιστορία. Δεν προσπαθεί καν σε αυτόν τον τομέα. Τα quests είναι τρεις επαναλαμβανόμενες και καθόλου απαιτητικές αποστολές, και όχι, οι παραπάνω γραμμές δεν είναι υπερβολές.

Στην κυριολεξία, το πρώτο quest μιας κατηγορίας δεν έχει σχεδόν καμία διαφορά με το δέκατο πέμπτο. Έχουμε απλώς να επιλέξουμε αν θα μαζέψουμε κοτόπουλα, αν θα σκάψουμε για κάποιον χάρτη, ή θα σκοτώσουμε μερικούς σκελετούς.

Το PvP, αν και τις πρώτες δύο τρεις φορές έχει αρκετή πλάκα, καταντάει ανιαρό όταν αντιληφθείς ότι δεν κερδίζεις κάτι σκοτώνοντας κάποιον παίκτη ή βυθίζοντας το πλοίο του. Αντίστοιχα, και αυτός δεν χάνει κάτι.

Τρία λεπτά αφότου έχουμε πεθάνει, επιστρέφουμε κανονικά στο πλοίο μας. Αν το πλοίο μας βυθιστεί, απλώς περιμένουμε λίγο, και αυτό εμφανίζεται στο λιμάνι. Δεν υπάρχει συγκεκριμένος σκοπός ή αίσθηση επιβράβευσης.

Ακόμα και αν μπει κάποιος στη διαδικασία να κάνει ξανά και ξανά τα quests μαζεύοντας gold, δεν έχει και πολλές επιλογές για το πού θα τα ξοδέψει. Δεν υπάρχει η δυνατότητα για αναβάθμιση των πλοίων, αλλά ούτε μπορούμε να αγοράσουμε καλύτερα όπλα.

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αγοράσουμε κάποια cosmetic αντικείμενα, που αλλάζουν το πως φαίνονται τα όπλα μας. Η γενικότερη έλλειψη περιεχομένου και end game είναι το λιγότερο απαράδεκτη.

No man’s Sea

Στα πρώτα λεπτά, το Sea of Thieves σου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Μία πρωτότυπη ιδέα με άψογη απεικόνιση του νερού, εύκολο και διασκεδαστικό χειρισμό. Φαίνεται σαν να είναι το παιχνίδι που έψαχνες για να παίζεις με την παρέα σου.

Μετά τις πρώτες δύο ή τρεις ώρες, όμως, αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι το να πετάς τον φίλο σου από το κανόνι σταματάει γρήγορα να είναι αστείο.

Τα quests, αν φαινόταν λίγο ανιαρά ήδη από την αρχή, πλέον φαίνονται λιγότερο ευχάριστα από την αναμονή σε δημόσια υπηρεσία.

Τα νησιά είναι όλα πανομοιότυπα, ο μόνος εχθρός είναι κάποιοι σκελετοί, και το PvP δεν έχει ιδιαίτερο νόημα. Σίγουρα δεν είναι αυτό που περιμέναμε όταν o developer της Rare μιλούσε για το “πιο φιλόδοξο παιχνίδι που έχουν σχεδιάσει”.

Το Sea of Thieves θυμίζει κατά πολύ το No Man’s Sky. Μεγάλες προσδοκίες πριν την κυκλοφορία τους, έξυπνη και πρωτότυπη ιδέα, χωρίς όμως περιεχόμενο. Και μέσα στην όλη απογοήτευση, η τιμή των 60 ευρώ σε κάνει να θες να πάρεις το πρώτο αεροπλάνο για το Twycross και να ζητήσεις τα λεφτά σου πίσω.

Θα μπορούσαμε να δικαιολογήσουμε το Sea of Thieves αν ήταν κάποιο arcade παιχνίδι για το Xbox, ή κάποιο early access παιχνίδι στο Steam. Στην παρούσα του μορφή, όμως, είναι απλά μια ακόμα απογοήτευση.

Το κρίμα της υπόθεσης είναι ότι το Sea of Thieves διαθέτει πραγματικά έναν άρτιο σχεδιασμό. Δείχνει ότι η Rare αφιέρωσε όντως χρόνο και πόρους στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, και πέτυχε μια πολύ ωραία εμπειρία, έστω και αν κρατάει μόνο δύο με τρεις ώρες.

Κλείνοντας για τελευταία φορά το παιχνίδι και διαγράφοντάς το από τον υπολογιστή, πριν ζητήσω τα λεφτά μου πίσω από την Microsoft, μένει μόνο μια απορία. Γιατί; Γιατί ένα παιχνίδι με τόσο καλοσχεδιασμένο περιβάλλον και τόσο έξυπνη ιδέα, να μας απογοητεύσει τόσο;

Έχετε παίξει το Sea of Thieves?

Αν ναι, τι εντυπώσεις σας άφησε; Βρήκατε τα σημεία στα οποία αναφερθήκαμε εξίσου απογοητευτικά; Πιστεύετε πως αξίζει το pricetag των 60 ευρώ; Γράψτε μας τις σκέψεις και τις εντυπώσεις σας για το παιχνίδι στα σχόλια.